Bergendal en Galibi! - Reisverslag uit Galibi, Suriname van Alyssia Rowaan - WaarBenJij.nu Bergendal en Galibi! - Reisverslag uit Galibi, Suriname van Alyssia Rowaan - WaarBenJij.nu

Bergendal en Galibi!

Door: Alyssia Rowaan

Blijf op de hoogte en volg Alyssia

11 Mei 2014 | Suriname, Galibi

Bergendal.
Na de jungle gingen we naar luxe. 23 en 24 april gingen we naar Bergendal Eco Resort. Dit is een resort dat twee uur van paramaribo af ligt, ook iets meer in de jungle. Het was daar prachtig. De natuur was mooi en het resort super luxe.

We kwamen aan met regen maar na de lunch scheen even de zon dus hup gelijk zwemmen en zonnen! Helaas bleef de regen niet lang weg... het heeft de hele dag geregend. Gelukkig hadden we een super mooi huisje met lekkere banken en stoelen, mooie grote zachte bedden en... warm water!!! Wat kan ik dat missen zeg! Iedereen ging dus gelijk douchen en ik kan je vertellen het was heerlijk!

Om 7 uur konden we avond eten. Het eten was wel lekker maar niet echt speciaal. Tijdens het eten zat ik heel de tijd om mij heen te kijken omdat Michael had gezegd dat er veel slangen voorkomen bij bergendal. Gelukkig (of helaas) geen slang gezien.

Na het avondeten gingen we lekker cocktails drinken bij de bar. De cocktails waren erg lekker maar we konden er niet lang van genieten want de bar ging om 11 uur al dicht... Lekker vroeg slapen dus!

De volgende ochtend werden we vroeg wakker door muizen. Dat dachten wij in ieder geval maar we hebben er nooit 1 gezien. Doordat we al vroeg wakker waren zaten we als eerste aan het ontbijt. Charlotte, Lisa en Anne Wil twijfelden of ze vandaag de kabelbaan moesten doen want het regende nog steeds. Ze hadden zich toch in geschreven en gelukkig brak de zon bijna direct door! Op naar het adventure center dus! Milana, Mandy en ik bleven op het strand op hun wachten. Heeerlijk die zon!

We moesten eigenlijk gelijk vertrekken toen we terug waren bij het resort. De bus die ons terug zou brengen naar paramaribo stond al klaar. Het waren twee leuke dagen maar ik had er toch meer van verwacht en de zon had meer mogen schijnen!

Galibi.
26 en 27 april vertrokken we richting Galibi voor de schildpaddentour. Eerst moesten we 3 uur in de auto zitten om bij de boot te komen. Het eerste wat we gingen doen was Frans Guyana bezoeken. Eenmaal daar gingen we naar een gevangenis maar niet zomaar een gevangenis maar de gevangenis van Papillon! Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik het boek niet heb gelezen en de film niet heb bekeken maar ik kende de naam wel! Het was heel indrukwekkend en dan met name de verhalen die de gids vertelde. Ooh maar niet onze gids hoor want die wist er niks van zei hij... De andere gids was echter wel goed in zijn werk en heeft veel verteld en laten zien. Ik ben ook in de cel van papillon geweest waar hij zijn naam in de vloer heeft gekerfd. Ik was er even stil van.

Na de gevangenis mochten we door het dorpje lopen. Het dorpje was eigenlijk nogal doods, de winkels waren dicht en er was geen mens op straat. Bij de markt waren ze al aan het opruimen en overal lagen rotte groenten. Het voelde wel alsof ik echt even in Frankrijk was. De mensen spreken Frans, de auto's hebben Franse kentekens en ze rijden aan de rechter kant van de weg, iets wat ik ook niet meer gewend ben.

Uiteindelijk gingen we terug naar de boot en ging onze reis door richting Galibi. We zaten voor de verandering weer in een open wiebel boot. De gids had al gezegd dat we waarschijnlijk nat gingen worden want er stonden hoge golven door het zeewater. En nat werden we, tot op mijn onderbroek! Helaas scheen de zon niet meer dus het was ook nog aardig koud!

Galibi is prachtig en heeft een super mooi strand waar de palmbomen je verwelkomen. De kamer had uitzicht op zee wat echt fantastisch was! We hebben die middag nog lekker in de zon gezeten en we zijn naar een souvenir winkel gegaan waar ze super leuke armbandjes verkochten voor weinig geld!

Rond een uur of 8 vertrokken we richting de schildpadden. We moesten een stukje varen om er te komen dus hup weer in dat bootje. Het was pikkedonker buiten dus best spannend en om niet nat te worden werd er een zeil over ons heen getrokken, nu zagen we helemaal niks meer!!! De golven waren hoog en woest, het was alsof we in een achtbaan zaten! Eenmaal op het strand moesten we heel stil zijn want we mochten de schildpadden niet storen. Vanaf dat moment begon het wachten. De gids van de andere groep vertelde gelukkig weer erg veel dus we konden nog ergens naar luisteren. Na lang wachten was het dan zo ver, we mochten naar de schildpad toe! Op het moment dat de schildpad eitjes begint te leggen komt ze in een soort trance en dan kan je gewoon naast haar zitten. Het was erg bijzonder om te zien! En wat was dat beest groot!! Een schildpad legt ongeveer 150 eitjes dus ook dat proces duurde erg lang. Als ze klaar is begint ze met haar flippers te slaan om de eitjes te begraven. Dat is ook het moment dat je haar mag aaien. Wat een belevenis, zo bijzonder!!

De zee was erg ver terug getrokken toen we terug kwamen op ons strand. Lisa en ik hielpen een familie uit de boot, een moeder, oma, meisje van 9 en jongen van 2 (denk ik). Die moeder liep met haar slapende zoontje terug vanaf de boot naar het strand en in eens zakt ze tot haar knieën weg in de modder. Lisa rent er op af om de jongen over te nemen maar ook zij zakt tot haar knieën weg. Ik liep er heel rustig naar toe maar helaas zakte ik ook met 1 been weg. Grote paniek want die modder zuigt je helemaal naar beneden. De jongen konden we met doorgeven veilig naar het losse zand brengen maar wij zaten nog steeds vast. Drie man waren er nodig om ieder uit de modder te trekken. Helemaal vies en met een schram op mijn been liep ik naar de douche. Het was nog een heel karwei om dat spul eraf te krijgen!! Na de douche kon ik lekker gaan slapen, al had het matras geen vulling meer.

Mijn ontbijt heb ik op het strand gegeten. Zo wil ik elke dag wel ontbijten! Na het ontbijt ging ik lekker in de zon liggen, dit is pas leven! De groep ging een dorpswandeling maken maar wij hadden al zoveel dorpen gezien dat we lekker op het strand bleven. Na een tijdje besloten we de aapjes te zoeken die vrij in het dorpje liepen. In eerste instantie zagen we ze niet maar toen kwam de verzorger van de aapjes met een lolly aan, die moest je dan vast houden en dan kwamen ze vanzelf. En jahoor daar kwamen twee schattige doodshoofdaapjes aan. Na ze een beetje gelokt te hebben met de lolly zaten ze op mijn arm. Ik dacht eerst dat ze scherpe nagels zouden hebben ofzo maar hun handjes waren heel zacht. Druk likkend aan die lolly zaten ze daar op mijn arm en ik kon ze gewoon aaien! Naast de aapjes waren er ook nog neusbeertjes. Dit zijn hele schattige kleine beertjes met minder schattige scherpe nagels, niet oppakken dus maar wel aaien. De beheerder liet ons ook nog kleine schildpadjes zien, die we ook op mochten tillen. Hij vertelde ook dat hij een wurgslang had maar die heeft hij los gelaten... fijn...
Na de aapjes gingen we onze spullen pakken en vertrokken we richting paramaribo. Onderweg moesten we nog wel even een evaluatie invullen over de gids. En we hebben goed de waarheid verteld!! Ten eerste vergat hij zich voor te stellen, ten tweede reageerde hij bot op vragen, ten derde wist hij niks te vertellen over de activiteiten maar de druppel was toch echt dat hij in slaap viel bij de schildpadden! Wat een sukkel!

Het waren geweldige dagen! Maar de week hierna is ook heel leuk want.... (tromgeroffel) mijn familie komt!!!!! Woeehoeee!

  • 18 Mei 2014 - 09:46

    Rianne:

    Eindelijk een berichtje van mij.
    Ik lees met veel plezier je verslagen.
    Wat een andere wereld is dat daar zeg!
    En wat zie je veel van de omgeving, gelukkig heb je daar alle tijd voor.
    Ook de school klink me zeer ontspannen.
    Gaat het op de " normale " scholen ook zo? Dan ga ik er eens over denken om te gaan emigreren......;-)
    Geniet nog van je laatste weken daar, haal alles eruit wat erin zit. Ga dus door zoals je bezig bent.
    veel plezier!

  • 19 Mei 2014 - 19:58

    Alyssia Rowaan:

    Hoi Rianne! De andere scholen zijn ook zo, het is inderdaad wel lekker rustig! Emigreren zou ik ook wel willen hoor! Nooit meer die kou en die stress!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Alyssia

Ik ben een derdejaars logopediestudent en ik ga stage lopen in Suriname. Daar ga ik werken op een dove-slechthorenden school.

Actief sinds 07 Maart 2014
Verslag gelezen: 217
Totaal aantal bezoekers 5782

Voorgaande reizen:

18 Maart 2014 - 12 Juni 2014

Suriname

Landen bezocht: