Dag mooie mooie droom

Suriname, wat lijkt het lang geleden! Ik ben ondertussen al weer drie maanden thuis. Ik ben dus net zo lang thuis als dat ik in Suriname was. Alles in Nederland is zo vertrouwd, het lijkt daarom net of ik nooit weg ben geweest.

Ondertussen ben ik op vakantie geweest in Spanje en is de school weer begonnen. Het echte leven is weer begonnen. Alles is weer normaal. Toch denk ik elke dag aan dat mooie landje, die aardige mensen, het heerlijke eten en de lekkere temperatuur. Het lijkt net een droom, terwijl ik me alles zo goed herinner.

Ik herinner me de eerste week in Paramaribo, wat heel erg wennen was. Ik herinner me mijn stageplek, waar ik met veel plezier gewerkt heb. Ik herinner me het huis, waar ik leuke tijden heb mogen beleven. Ik herinner me de jungle, die zo adembenemend mooi was! Ik herinner me de schildpadden, die echt indruk hebben gemaakt. Ik herinner me het laatste weekend, waarin we met vrienden een weekendje weg zijn geweest. Ik herinner me mijn verjaardag, die ik nooit ga vergeten. Ik herinner me Suriname, het land dat mijn hart gestolen heeft.

Suriname heeft me zo veel mooie dingen gebracht. Zo weet ik nu bijvoorbeeld dat ik heel graag met dove kinderen wil werken, later als ik groot ben (at eigenlijk al over een paar maanden is). Mijn afstudeer stage ga ik lopen op een dovenschool in Rotterdam, waar ik mijn vaardigheden uit wil breiden.

Dit is mijn laatste blog, want aan alles komt een eind. Waarschijnlijk hadden de meesten van jullie deze blog niet eens verwacht maar ik wilde het toch afsluiten.

Suriname is de mooiste ervaring van mijn leven, ik had het nooit willen missen. Eens zal ik terug gaan, om te genieten van het mooie landje.

Bedankt voor het lezen allemaal!

Fran tangi, mo syi